سفری متفاوت به هندوستان، سرزمین رنگها

مقدمه

بعد از نوشتن سفرنامه پوکت، و نظرهای زیبای دوستان تصمیم گرفتم سفرنامه هند که جز بهترین سفرهامون بوده رو هم بنویسیم ، و تجربیاتم رو باهاتون به اشتراک بگذارم. بعد از 2 سال قرنطینه برای پاندمی کرونا سفرهای خارجی دوباره برقرار شد، این دوره واقعا جز سخت ترین روزهای همه ما بود، و طبیعی بود که با باز شدن مرزها به فکر یه سفر خاطره انگیز باشیم. بهمن 1400 بود که تور هند مثلث طلایی بعد از مدت ها دوباره برگذار میشد و تبلیغاتش شروع  شد ، من عاشق هند و فرهنگ مردمش بودم ، پس شروع کردم به تحقیق در مورد هند و راه های سفر و نحوه گرفتن ویزا و ... 

با تحقیقاتی که انجام دادم متوجه شدم سفر با تور منطقی تره ، هزینه تورها برای بازه 8 روزه و دیدن سه شهر اصلی دهلی،آگرا و جیپور با خدمات کامل و چند گشت شهری و وسیله نقلیه در اختیار خیلی پایین تر از سفر شخصی بود. در سفر شخصی بازدید از این سه شهر و برنامه ریزی فقط برای 8 روز تقریبا ممکن نبود، همچنین با توجه به اینکه همچنان کرونا در جهان برقرار بود و گرفتن ویزا به صورت انفرادی طولانی تر و زمان بر میشد.

پس تصمیم بر این شد که با تور به مثلث طلایی هند سفر کنیم. و باز هم سایت لست سکند رابط آشنایی من با یکی از آژانس های خوب تهران یعنی الفبای سفر بود. تایمی که برای سفرمون در نظر گرفته بودم هفته آخر اسفند ما یعنی از تاریخ 21 تا 29 اسفند بود و دلیل انتخابم هم دیدن جشن هولی یا همون جشن رنگ هند در آخرین روز سفرمون بود .تور 8 روزه مثلث طلایی هند ( دهلی، آگرا، جیپور)، بلیط رفت و برگشت ماهان ایر، ترنسفر، ویزا همراه با سه گشت شهری رایگان با نهار و هتل 4 ستاره با صبحانه رو به مبلغ نفری 17 میلیون خریداری کردیم(مربوط به اسفند1400)

آژانس الفبای سفر کلیه مدارک لازم رو از ما گرفتن و هماهنگی تمام مراحل رو خودشون انجام دادن و بعد از چند روز هم باهامون تماس گرفتن که برای انگشت نگاری به کارگزاری هند بریم با اینکه بسیار شلوغ بود ولی ما اصلا معطل نشدیم و خیلی سریع انگشت نگاری انجام شد و مدارکمون رو بررسی کردن و گفتن هر وقت ویزا آماده بشه نماینده آژانس باهاتون تماس میگیره.

بعد از تقریبا یک هفته ویزا ها که بصورت لیبل بود آماده شد. 

مدارک مورد نیاز ویزا:

 2 قطعه عکس رنگی پس زمینه جدید سفید 5*5 + پاسپورت با هفت ماه اعتبار

اون زمان برای خروج از کشور و همینطور ورود به هند نیاز به کارت واکسیناسیون سه دز با واکسن مورد بهداشت جهانی یا تست منفی کرونا برای 48 ساعت قبل از پرواز با مهر برجسته بود.

که ما کارت واکسن رو داشتیم و نیاز به تست مجدد نبود.

سه روز قبل از سفر هم آژانس بلیط و ووچر هتل همراه با برنامه روزانه این 8 روز رو بهمون تحویل دادن. روز قبل از سفر چمدون هامون رو خیلی سبک بستیم. هند جز کشور های گرمسیری پس سعی کنین لباس خنک و نخی همراهتون ببرین، بهمن و اسفند جز فصل های خوب سفر به هندوستانه و بارش باران نداره همچنین رطوبت هوا پایین.

روز سفر رسید ، تایم پرواز ما حدود 6 عصر با پرواز ماهان ایر بود ما همیشه سه ساعت قبل از پرواز فرودگاهیم ، بعد از نهار با خودرو شخصی خودمون به سمت فرودگاه راه افتادیم ، یک ساعت توی راه بودیم و مستقیم به سمت پارکینگ 3 و 4 که مخصوص توقف روزانه هستن رفتیم و بعد از دریافت قبض پارکینگ و پارک کردن ماشین به سمت ورودی فرودگاه رفتیم.

همیشه سعی کنین چند ساعت زودتر فرودگاه باشین ما با اینکه 3 ساعت زودتر فرودگاه بودیم از لحظه ورود تا مهر خروج 2 ساعت و نیم طول کشید. و اگر دیرتر میومدیم قطعا استرس از دست دادن پروازو داشتیم.

پرواز تاخیر نداشت و سر وقت بلند شد. هواپیماهای ماهان فاصله صندلی مناسبی دارن و راحت هستن.

بعد از یک ساعت مهماندارها پذیرایی رو شروع کردن، کیفیت غذا و پک های پذیرایی واقعا خوب و بهداشتی بود، دو نوع غذا مرغ و گوشت سرو میکردن.

پرواز حدود 4 ساعت طول کشید. و دهلی زیبا و نورانی نمایان شد.

به فرودگاه ایندیرا گاندی دهلی رسیدیم. فرودگاه دهلی بزرگ و دارای المان های زیباییه ، شما در این فرودگاه قطعا خسته نمیشین و هر گوشه ای رو که نگاه کنین زیبایی های خاص خودش رو داره.مستقیم به قسمت چک پاسپورت رفتیم، هندی ها به زبان انگلیسی صحبت میکنن، البته انگلیسی رو هندی صحبت میکنن، و خیلی سخت میشه متوجه شد چی میگن ، به شکلی که پلیس گذرنامه هر جمله رو چندبار تکرار میکرد تا متوجه میشدیم چی میگه.

بلاخره مهر ورود رو زدن و رسما وارد هند زیبا شدیم . آژانس از قبل باهامون هماهنگ کرده بود که با چه تابلویی منتظرمون هستن، سریع تابلو رو پیدا کردیم، اسممون رو توی لیست به مسئولش نشون دادیم و لیدرمون مشخص شد ، اسم لیدر طاهرعلی بود و به زبان فارسی مسلط بود. یه مقدار منتظر موندیم تا همه همسفرهایی که داخل تور دهلی ما بودن برسن، و بعد سوار اتوبوس شدیم ، لحظه ورود یه حلقه گل گردنمون مینداختن و خوش آمد میگفتن که بنظرم کار قشنگی بود.

فاصله فرودگاه تا هتل تقریبا زیاد بود و این بین طاهرعلی در مورد هند و فرهنگش و برنامه هایی که برامون اجرا میکنن صحبت میکرد و نکاتی رو بهمون گوش زد میکرد تا به مشکل نخوریم. به هتل رسیدیم و تا تحویل اتاق ها طاهرعلی برنامه فردا رو هماهنگ کرد و قرار شد ساعت 10 همه در لابی باشیم. هتل ما در دهلی LA  بود که سه شب اقامت داشتیم، هتلی 4 ستاره بسیار مرتب با پرسنلی خوش برخورد. هتل LA استخر و سالن بدنسازی هم داشت البته در سفر به هند شما اصلا فرصت نمیکنین از استخر استفاده کنین.

بعد از تحویل اتاق سریع یه مقدار وسایلمون رو جابجا کردیم و خوابیدیم.

روز اول سفر

اینقدر خسته بودیم که تا ساعت 8 تخت خوابیده بودیم و اگر آلارم گوشی رو فعال نکرده بودیم بیدار نمی شدیم. وسایلی که نیاز داشتیمو داخل کوله گذاشتیم ، و برای صبحانه به رستوران هتل رفتیم. صبحانه هتل تنوع خوبی داشت البته منو کاملا هندی بود و خیلی از همسفرا از تندی غذاها شاکی بودن ولی به نظر ما واقعا خوشمزه بود . انواع نوشیدینی ، چای و چای ماسالا و میوه و... بود.

بعد از صبحانه به لابی هتل رفتیم و چندتا از همسفرامون رو دیدیم. گروهمون از یک سال تا 70 سال داخلش بود . ما و دوتا خانواده دیگه از تهران بودیم بقیه از شهرهای شیراز، اصفهان،تبریز،کرج، بندرعباس بودن . با وجود اختلاف سن ولی واقعا گروه خوب و پایه ای بودیم.

چندتا از همسفرا تاخیر داشتن ولی توی سفرهای گروهی این معطلی ها طبیعیه.

وقتی که همه جمع شدن سوار اتوبوس شدیم و اولین گشت شهری دهلی شروع شد.

اولین جایی که رفتیم «راج گات» یا همون یادبود گاندی ، رهبر محبوبی که هند رو از استعمار نجات داد.

یک باغ سرسبز و آرام که یادبود گاندی در ساده ترین حالت ممکن از یک سنگ مرمر سیاه چهارگوش ساخته شده. ورودی این مکان رایگانه.

مکان بعدی که به دیدنش رفتیم دروازه هند (India Gate)  بود، که به علت وجود پاندمی و بازسازی فقط از دور میشد بازدید کرد و ورودی های اونجا رو بسته بودن، بازدید از این مکان هم رایگان. دروازه هند بنای یادبود 90 هزار سربازی که در جنگ جهانی اول کشته شدن و نام این سربازان بر دیواره های این بنا حک شده . این مکان به عنوان دروازه ورود و خروج در قدیم نیست بلکه به عنوان یک بنای یادبود ساخته شده.

بعد از اینجا به سمت کاخ ریاست جمهوری هند یا رشتراپاتی بهاوان (Rashtrapati Bhavan) حرکت کردیم.  در مسیر از خیابان های اصلی دهلی هم بازدید کردیم که بیشتر سفارت ها در این خیابان ها بودن.

این قصر باشکوه در دوره‌ی استعمار انگلیس ساخته شده.

مکان بعدی که تور برامون در نظر گرفته بود بازدید از مجموعه قطب منار بود. این مکان ورودی داشت و ورودیش به عهده خودمون بود، 500 روپیه ورودی توریست ها بود ، بین مسیر طاهرعلی مبلغ ورودی رو از هر کس که میخواست وارد قطب منار بشه گرفت. 

این مکان واقعا ارزش دیدن زیادی داره ،که شامل بازدید از مجموعه قطب منار و پارک باستان شناسی مهرائولی (Mehrauli Archaeological Park) بود.

این پارک باستان شناسی و سرسبز چسبیده به قطب مناره،و آثاری از دوران پیش از اسلام تا زمان استعمار رو شامل میشه . آثاری از لودی‌ها، گورکانیان، طغلقیان، افغان‌ها، مغول‌ها، انگلیسی‌ها و ... و انواع معابد و مساجد و مقبره‌های مختلف تاریخی رو می‌شه دید.

ساخت مجموعه قطب منار Qutub Minar به زمان قطب الدین آیبک بنیانگذار نخستین دولت مسلمان در شمال هند برمی‌گرده. ساخت اون در سال ۱۱۹۹ میلادی آغاز میشه و در سال ۱۲۳۰ تکمیل و در نهایت سال ها بعد توسط فیروزشاه به مرحله نهایی میرسه.

بعد از بازدید از اینجا سوار اتوبوس شدیم تا برای نهار به مرکز خرید امبیانس (Ambience Mall) بریم. نهار امروز با تور بود ، دهلی شهر بزرگیه و ترافیک زیادی داره یک ساعت توی مسیر بودیم تا به امبیانس رسیدیم، و نهارمون رو در مک دونالد اونجا میل کردیم و یه تایمی هم برای گشتن داخل مرکز خرید بهمون دادن و هماهنگ شد راس ساعت مقرر درب اصلی اونجا جمع بشیم، مرکز خرید مدرنی بود و اکثر برندهای مطرح دنیا رو میشد داخلش پیدا کرد. 

سر ساعت به سمت درب اصلی رفتیم و توی تایم کوتاهی همه همسفرا جمع شدن و سوار اتوبوس شدیم، که طاهرعلی اعلام کرد گشت امروز به پایان رسیده ، ولی هر کس که بخواد میتونه گشت اپشنال معبد آکشاردام رو خریداری کنه ، مبلغ این تور رو 700 روپیه اعلام کرد، که یه سری از همسفرا اعتراض کردن که بازدید از اینجا ورودیش رایگانه، درستم میگفتن ورودی خود معبد رایگانه ولی شامل بازدید از نمایشگاه ها ، نمایش موزیکال و قایق سواری نیست، برای همین همسفرای ما از این موضوع بی اطلاع بودن و همینطور حساب ترنسفرش هم نکردن که فاصله خیلی زیادی از ما داشت، اول افرادی که قصد اومدن نداشتن رو به هتل یا مسیری که میخواستن رسوند و بقیه راهی معبد آکشاردام شدیم، حدود 5 عصر بود که به معبد آکشاردام رسیدیم ، این معبد اجازه ورود هیچ دوربین و موبایلی رو بهتون نمیده، و بازدید بدنی سفت و سختی هم دارن.

بعد از صف بازدید بدنی و گرفتن بلیطامون که شامل 4 تا بلیط مجزا بود وارد معبد شدیم، واقعا زیبا بود و حیرت انگیز، در مورد تاریخ و نحوه ساختش اینجا صحبت نمیکنم ولی حتما خودتون سرچ کنین، یکی از بزرگترین معابد هندوهاست، با معماری بسیار زیبا و مجلل، چند سالن نمایش و قایق سواری و سینما داره همچنین آبنمای موزیکال.

بلیط ما کامل بود و همه نمایش ها و قایق سواری و بازدید از همه قسمت های معبد رو شامل میشد. همینطور یه نمایش خیلی جذاب که راس ساعت 7 شروع میشد که چهار عنصر اصلی طبیعت یعنی آب خاک باد آتش رو به صورت زنده اجرا میکردن با موسیقی و نمایش هندی و جلوه های ویژه که واقعا این مبلغ براش کم هم بود. داخل مجموعه عکاس هم هست که با زاویه های خیلی زیبا ازتون عکاسی میکنه و در پایان خروجی معبد با دریافت هزینه براتون چاپش میکنه، وقتی چراغ های معبد روشن شد زیباییش 1000 برابر شد، سعی کنین ساعتی بیایین که بتونین روشن شدن چراغاش و همینطور اجرای نمایشش هم ببینین.

دو تا عکس از اینجا میذارم، که عکس اول رو خودم گرفتم، داخل معبد عکاسی ممنوعه.

در مسیر برگشت به هتل طاهرعلی پیشنهاد گشت آپشنال فردا رو داد که شامل بازدید از چندتا مکان و نهار و خرید بود مبلغی که اعلام کرد جمعا نفری 20 دلار بود که همه قبول کردیم ، با توجه به دهلی که مسافتا طولانیه و هواش هم خیلی گرمه واقعا این مبلغ به صرفه بود(که یه اتوبوس توریستی با کولر روشن تمام روز در اختیارت باشه). اولین روز سفرمون در دهلی بسیار پر چالش بود ولی به خوبی و خوشی به پایان رسید.

روز دوم سفر

صبح بعد از صرف صبحانه آماده شدیم و به لابی رفتیم. گروه ما 30 نفر بود، ولی امروز 20 نفری گشت روز دوم رو شروع کردیم. اولین جایی که رفتیم معبد لاکشمی نارایان یا بیرلا مندیر بود ، این معبد مربوط به الهه ثروته، با ترکیب رنگ طلایی و قرمز ، یک معبد زیبا که عکاسی از داخلش ممنوع بود و مثل همه معابد برای ورود باید کفشاتون رو دربیارین.

بعد از اینجا سوار اتوبوس شدیم تا به مقصد بعدی یعنی معبد سیک ها بریم، یه معبد خاص با قوانین جالب.

برای ورود علاوه بر اینکه باید کفشاتون رو دربیارین یه جوی آب هم هست که باید از اون رد بشین ، البته در حد مسیر آب ، عمق نداره، برای ورود به معبد هم ، آقایون و خانوم ها باید موهای سرشون رو بپوشون، و همونجا دستمال سر بهتون میدن. من چون اطلاع داشتم همراهم دوتا دستمال سر برده بودم.

وارد معبد شدیم، اولین چیزی که توجهتون رو جلب میکنه گنبدهای طلایی معبده، یه استخر بزرگم داره که اعتقاد دارن آبش خاصیت درمانی داره و شفاست.

سیک ها جز ثروتمندین افراد در هند حساب میشن .

اینجا به همه افرادی که غذا بخوان مخصوصا افراد نیازمند غذای نذری میدن. مقصد بعدی معبد نیلوفرآبی بود که هیچ محدودیتی برای بازدیدش نداره.

بعد از معبد برای نهار به یکی از شعب مک دونالد رفتیم و نهارمون رو میل کردیم.

بعد از نهار به دیدن مقبره همایون رفتیم.

مقبره همایون (Humayuns Tomb) به دستور حمیده بانو همسر همایون پادشاه گورکانی پس از مرگ همایون شاه ساخته شده، و بسیار شبیه به معماری بناهای اصفهانه، دلیلش هم اینه که چندسال به ایران پناه اورده بودن و با معماری ایرانی آشنایی داشتن.

داخل مقبره که میشین محل دفن همایون شاه رو میبینین که از سنگ مرمر بزرگ و با شکوه ساخته شده.

فضای سبزش بسیار زیبا و مرتب با چمن هایی که خیلی با دقت کوتاه شدن.اینجا خیلی شبیه به چهارباغ اصفهانه.

 آخرین برنامه تور امروز رفتن به مرکز خرید امبیانس بود. گشت امروزم به پایان رسید و به هتل برگشتیم . کلیه ورودی های امروز و نهار با تور بود برای همین جدا جدا ننوشتم.  امشب آخرین شب اقامت در دهلیه و فردا به سمت آگرا حرکت میکنیم. قرار شد فردا صبح راس 10 همه بدون تاخیر با چمدون و وسایلمون لابی باشیم. چون مسیر دهلی تا آگرا رو باید با اتوبوس بریم و در صورت تاخیر باعث میشه یه نصفه روزمون رو از دست بدیم.

به اتاقمون که برگشتیم اول چمدون ها رو جمع کردیم و فقط وسایلی که نیاز داشتیم رو بیرون گذاشتیم.

روز دوم سفرمون هم با خاطرات زیباش به پایان رسید.

روز سوم سفر

بعد از صبحانه باقی وسایلم جمع کردیم و اتاقو تحویل دادیم و چمدون به دست به لابی رفتیم ، حدود 10 طاهرعلی اومد، لیست اعضای گروهو چک کرد و تقریبا نصف گروه هنوز نیومده بودن. تنها امتیاز منفی سفر گروهی همین بدقولی ها و تاخیره، با اینکه دیشب کلی تاکید شد که راس ساعت همه آماده باشن ولی بازم چند نفری از همسفرا دیر کردن و باعث شد ما با یک ساعت تاخیر از هتل خارج بشیم، و در شلوغترین ساعت ترافیک دهلی به سمت آگرا حرکت کردیم.

سرعت اتوبوس در خارج شهر هند حدودا 70 کیلومتر بر ساعته، و این برای ما ایرانیا یعنی سرعت لاک پشت. تقریبا همه کلافه شده بودیم، که طاهرعلی چندتا برنامه بین مسیر واسمون طراحی کرد و باعث شد مسیر برامون کوتاه تر بشه. فاصله دهلی تا آگرا 200 کیلومتره، ولی با اون سرعتی که رانندگی میکنن و اوضاع جاده ها تقریبا 5 ساعت طول کشید. به پیشنهاد همه قرار شد امروز برای نهار غذای هندی رو تست کنیم، بین راه یه رستوران بود و همون ابتدا طاهرعلی گفت اینجا سلف سرویسه و ورودیش 1200 روپیه ، همه قبول کردن.

حدود ساعت 5.5 عصر به آگرا رسیدیم و دیگه روزمون رو از دست داده بودیم، و مستقیم به هتل رفتیم .

اسم هتل The Ret Reat بود و توی پکیج به عنوان هتل 4 ستاره بود، ولی چیزی که ما تجربه کردیم در حد هتل 2 ستاره بود و اتاق ها و سرویس خواب زیاد تمیز نبودن ، هیچ کس از اتاقش راضی نبود، من همیشه برای اطمینان همراهم ملحفه تمیز هست که اینجا به دردمون خورد، اتاق ها حتی سشوار هم نداشتن و ما از سشوار سفری خودمون استفاده میکردیم، تنها مزیت اتاق ما ویوش بود که رو به یه باغ سرسبز بود. اینجا 2 شب اقامت داشتیم. 

 ولی لوکیشنش هتل خوب بود، بعد از یه استراحت کوتاه تصمیم گرفتیم اطراف هتل قدم بزنیم و با محیط آشنا بشیم.

با توجه به اینکه چند روز دیگه جشن هولی بود همه جا وسایل جشن و رنگ میفروختن.

قرار بود شب همه لابی جمع بشیم و برنامه گشت فردا رو هماهنگ کنیم. راس ساعت به هتل برگشتیم و به بقیه ملحق شدیم. برنامه فردا بازدید از تاج محل و قلعه سرخ بود ، بلیط تاج محل 1100 روپیه و بلیط قلعه سرخ 600 روپیه بود. قرار شد ساعت 8 صبح همه لابی آماده باشیم و هرکس دیر کنه اینبار جا میمونه ، چون تاج محل شلوغ میشه و صف دریافت بلیط طولانی میشه. 

روز چهارم سفر

با صدای آلارم گوشی بیدار شدیم ، سریع آماده شدیم و برای صبحانه به رستوران هتل رفتیم.

تنوع صبحانه نسبت به هتل بد نبود، و تقریبا منو کاملی داشت.

بعد از صرف صبحانه به لابی رفتیم و به گروه ملحق شدیم، امروز واقعا هیچ کس دیر نکرد و به موقع حرکت کردیم. سعی کنین روزی که به دیدن تاج محل میرین لباس های رنگ روشن بپوشین تا گرمای هوا و شدت نور اذیتتون نکنه. نزدیکی تاج محل که رسیدیم از اتوبوس پیاده شدیم و باقی مسیر رو پیاده رفتیم. مسیر پیاده روی پر بود از میمون های بازیگوش، اگه بهشون زیاد نزدیک بشین حمله میکنن.

طاهر علی بلیطا رو از طریق سایت رزور کرده بود و به باجه رفت تا فعالشون کنه و ما دیگه توی صف معطل نشیم.

قشنگ ترین قسمت تور مثلث طلایی دیدن تاج محل یکی از عجایب شگفت انگیز دنیاست ، که روایت داستان عشق شاه جهان به همسر ایرانیش ممتاز بانوست. کل این بنا از سنگ مرمر ساخته شده، و واقعا شاهکار معماری، از لحظه ورود محو زیبایی و شکوه این بنای زیبا میشین.

تاج محل در کنار رود یامونا ساخته شده.

نقش حکاکی شعر های پارسی رو میتونین روی قسمت های مختلف بنای تاج محل ببینین.

یه سری از افراد محلی اونجا هستن که با مبلغ کمی با گوشی یا دوربین خودتون ازتون عکسای زیبایی میگیرن، البته خودشون اینقدر مهربون هستن اگر خودتون بهشون انعام ندین هیچ حرفی از انعام نمیزنن، عکسایی که ازتون میگیرن خیلی حرفه ای و با بهترین پس زمینه ممکنه.

چند ساعتی تاج محل بودیم . کم کم همه گروه جمع شدن و تاج محل زیبا رو ترک کردیم. خروجی تاج محل کلی دست فروش هست ، کافی قیمت بپرسین، تا وقتی که یه چیزی ازشون نخرین ول کن نیستن...  یه قیمتی بهشون بگین که خودتونم باور نکنین، در کمال ناباوری یه جنس 1000 روپیه ای رو یهو 100 روپیه میدن. سوار اتوبوس شدیم و برای نهار به یکی از شعب KFC رفتیم. نهار امروز رو مهمان تور آگرا بودیم. ادویه در آشپزی هندی یعنی همه چیز ، حتی ساندویچ های KFC و مک دونالد توی هند اسپایسی هست.

ما مشکلی نداشتیم ولی اکثرا نمیتونستن تحمل کنن مخصوصا خانواده هایی که بچه کوچیک داشتن.

بعد از نهار به سمت مقصد بعد یعنی قلعه سرخ آگرا (Agra Fort) حرکت کردیم.

این قلعه مربوط به زمان گورکانی ، و به دستور اکبرشاه ساخته شده، کل این قعله از سنگ مرمر سرخ ساخته شده.

دور تا دور قلعه یه خندق حفر کرده بودن که در مقابل حمله دشمن مقاومت بیشتری داشته باشن. اکبر شاه علاقه خاصی به رنگ قرمز داشته و کل مصالح این قلعه از رنگ سرخ استفاده شده.

از پنجره های قلعه تاج محل کاملا دیده میشه ، و روایت هست که شاه جهان هر روز از این پنجره تاج محل رو نظاره و برای ممتاز بانو سوگواری میکرده.

یکی دیگه از ویژگی های این قلعه وجود باغی سرسبز و زیباست که انواع پرنده ها مخصوصا طوطی در این باغ پرواز میکنن.

حیوانات دیگه هم مثل سنجاب و میمون هم در این قلعه زندگی میکنن.

در ادامه چندتا عکس زیبا از قسمت های مختلف قلعه واستون میذارم.

بعد از قلعه سرخ به یه مجموعه صنایع دستی رفتیم.  اولین قسمت این مجموعه نماد تاج محل رو از سنگ مرمر و بصورت دستی میساختن . از اینجا همه یه تاج محل خریدیم، و واقعا جنس سنگ و ظریفکاری هاش با بقیه تاج محل هایی که سطح شهر دیده بودیم فرق داشت.

قسمت دیگه مجموعه مخصوص لباس های سنتی بود. و جذاب ترین قسمت مربوط به تولید و ساخت سازهای هندی بود. وارد این قسمت که شدیم مدیریتش واسمون یه برنامه ترتیب داد و دوتا از نوازنده و خواننده های اونجا چندتا آهنگ معروف هندی رو برامون زنده اجرا کردن.

البته اینجا یه مقدار ترسناک هستن، ولی بیش از اندازه مهربون و خوش اخلاق بودن. آخرین برنامه تور امروز بازار سنتی بود.  امشب آخرین شب اقامتمون در آگرا بود، و فردا به سمت جیپور حرکت میکنیم.  فاصله آگرا با جیپور هم حدود 200 کیلومتره . بخاطر اینکه مثل دفعه قبل یه نصفه روزمون رو از دست ندیم قرار شد اینبار ساعت 9 همه لابی با وسایلمون آماده باشیم. شب وسایلمون رو جمع کردیم تا فردا مجبور نباشیم زودتر بیدار بشیم. روز پنجم سفرم با خاطرات قشنگش به پایان رسید.

روز پنجم سفر

صبح آماده شدیم و بعد از صرف صبحانه اتاقو تحویل دادیم و به لابی رفتیم. اینبار تقریبا همه به موقع اومدن و تایم کمتری رو منتظر موندیم. مسیر آگرا تا جیپور هموار تر بود و تقریبا 4 ساعته به جیپور رسیدیم.

نزدیکای جیپور برای دیدن فیل ها و فیل سواری به مزرعه فیل ها رفتیم. چندتا فیل و فیلبان بودن که همه لباس فرم تنشون بود.

هزینه فیل سواری 1000 روپیه و خودتون باید پرداخت کنین.

مسیر فیل سواری قشنگ بود و زیاد طولانی نبود. بعد از مزرعه فیل ها ، برای صرف نهار به شعبه کینگ برگر در مرکز خرید پینک اسکوئر (Pink Square Mall) رفتیم، نهار امروزم مهمان تور بودیم.

به جیپور شهر صورتی میگن و دلیلش هم رنگ ساختموناشه که اکثرا صورتیه. بعد از نهار برای استراحت و تحویل اتاقا به سمت هتل حرکت کردیم. هتل ما در جیپور هتل سنترال بود. این هتل 4 ستاره و از نظر لوکیشنش ، امکانات و نظافت خوب بود.

امروز گشت شهری نداشتیم ولی طاهرعلی گفت هر کس دوست داره یک ساعت دیگه بیاد تا به بازار جوهری جیپور بریم. یه استراحت کوتاه کردیم و به لابی رفتیم ، کم کم همه اومدن و به سمت بازار جوهری راه افتادیم. ما زیاد اهل خرید و پاساژ گردی نیستیم، ولی بازار جوهری یه بازار سنتیه، که میتونی فرهنگ هند رو داخلش ببینین و با مردم ارتباط بگیرین. منو همسرم بیشتر به کوچه های بازار رفتیم و خونه ها و محله هاشو دیدیم و با مردم صحبت کردیم.

البته از بازار جوهری چندتا پک هدیه چای ماسالا به عنوان سوغاتی خریدیم و یه ساز کوبه ای که مخصوص هند و موسیقی پنجابی که اسمش دمام، این طبل از چوب ساخته شده و دو طرفش چرم کار شده. احتمالا در فیلم های هندی این نوع طبل رو دیدن.

این طبل در جنوب ایران هم استفاده میشه. برای همه همسفرامون جالب بود که ما فقط برای دل خودمون خرید میکنیم و درگیر خرید سوغاتی نیستیم و جالب تر براشون این بود که چطور این سازو به قیمت 200 روپیه خریدیم. برنامه فردا یه مقدار فشرده بود چون تنها روز اقامتمون در تور جیپور بود ، قرار شد فردا ساعت 9 صبح همه لابی آماده باشیم.

روز ششم سفر

صبح آماده شدیم و برای صبحانه به رستوران هتل رفتیم. تنوع صبحانه خیلی خوب و کامل بود.

بعد از صبحانه مستقیم به لابی رفتیم، دیگه روزای آخر همه به موقع آماده بودن و معطلی نداشتیم. اولین مقصد امروز هاوا محل (Hawa Mahal) یا کاخ بادها بود. ارتفاع این بنا 15 متر و در 5 طبقه از 953 تا پنجره ساخته شده.

برای حفظ حریم خصوصی شاه و خانوادش به این سبک ساخته شده و نوعی سیستم تهویه طبیعی داره.

مکان دیگه ای که به دیدنش رفتیم جال محل (Jal Mahal) یا کاخ روی آبها بود. این کاخ در بین دریاچه ی مان ساگار قرار داره. این بنا توسط مهاراجه و به عنوان کاخ تابستانه و شکار اردک ها ساخته شده. که 5 طبقه داره ولی فقط یک طبقه اش الان مشخصه. شباهت زیادی به شاه گلی تبریز داره.

مقصد بعدی قلعه آمر (Amber Fort) بود. مسیر قلعه آمر کوهستانی، و برای رفتن به قلعه با جیپ هایی که انجا بود رفتیم، بلیط قلعه آمبر 600 روپیه بود.

مسیر قلعه پر بود از انواع پرنده ها ، مخصوصا طاووس و طوطی.

تمام قلعه ها و کاخ های هندی دارای باغ ها و فضای سبز زیبا به سبک باغ های ایرانی هستن.

نزدیک قلعه آمر یه قلعه دیگه هست به اسم قلعه جایگار، که چسبیده به قلعه آمر، اصلا متوجه نمیشین که از قلعه آمر وارد جایگار شدین. که برای محافظت بیشتر از شهر و قلعه آمر ساخته شده.

به بالای قلعه که میرسین دیوار بزرگ قلعه رو میبینین که دور تا دور کوه ها رفته و به دیوار هند معروفه، به گفته طاهرعلی بعد از دیوار چین بلندترین دیوار، و واقعا به دیوار چین شباهت داره.

از اینجا پانا منا کا کوند(Panna Meena ka Kund) یکی از آب انبارهای جیپور رو میشه دید.

آب انبارها در قدیم اهمیت زیادی داشتن. و پانا منا کا کوند یکی از زیباترین آب انبارهای جیپوره.

نهار امروز با خودمون بود و پیشنهاد دادیم به یه رستوران هندی بریم. ما یه نوع آب گوشت هندی سفارش دادیم که مبلغش 1200 روپیه بود.

آخرین برنامه امروز مرکز خرید پینک اسکوئر بود.

قبلا هم گفتم که ما زیاد اهل خرید و پاساژگردی نیستیم، تصمیم گرفتیم یه مقدار داخل شهر بگردیم، یه بستنی اونجا بر بدن زدیم و بعد با طاهرعلی تماس گرفتیم و بهش اطلاع دادیم که منتظر ما نباشه.

یه وسیله نقلیه خیلی معروف هند و شرق آسیا اسمش تک تک یا ریشکاست، حتما یکبارم شده سوار این موتورهای بامزه بشین.

توی هند بوق زدن یه امر طبیعیه، در هر صورت بوق میزنن و این برمیگرده به زمانی که انقلاب کردن و یک نوع اعتراض بوده، ولی دیگه جزیی از رانندگیشون شده. غروب ها خیابون های هند خیلی دیدنی میشه، یه عالمه موتور که همه دستشون رو بوقه.

امشب آخرین شب اقامتمون در هند و فردا صبح به سمت دهلی حرکت میکنیم. به هتل که برگشتیم چمدونها رو جمع کردیم. فردا قرار بود در جشن هولی شرکت کنیم، لباس اضافه هم توی کوله همراهمون گذاشتیم.

امروزم به پایان رسید.

روز هفتم سفر

پروازمون به تهران ساعت 11 شب از فرودگاه گاندی دهلی و فاصله جیپور تا دهلی هم 270 کیلومتر و ما باید تا ساعت 8 فرودگاه باشیم، برای همین بجای اینکه مستقیم بریم دهلی ، قرار شد در جشن هولی شرکت کنیم.  از لحظه ای که راه افتادیم تمام خیابون ها و آدما رنگی بودن.

بین مسیر یه روستا وایسادیم که اهالیش داشتن جشن میگرفتن، و بلندگوهای بزرگ همراهشون بود. همین که پیاده شدیم، به استقبالمون اومد و ما رو وارد جشنشون کردن، شادترین آهنگاشون رو پخش کردن، و کلی بهمون رنگ پاشیدن و رقصیدن. عکسایی که اینجا گرفتیم مناسب سایت نیست، ولی حتما از ویدئوهایی که ضبط کردم، در اسرع وقت آپلود میکنم. بعد از اینکه جشنو برگزار کردیم، به سمت دهلی راه افتادیم. بین مسیر یه توقف برای نهار و عوض کردن لباسامون داشتیم، امان از این رنگا که تازه متوجه شدیم به راحتی از سر و صورتمون پاک نمیشه!!! چند نفرمون که کلا تغییر رنگ داده بودیم، ولی به هر زحمتی بود پاکشون کردیم ولی همچنان ردش مشخص بود. نهارو میل کردیم و راه افتادیم.

تقریبا ساعت 6 عصر به دهلی رسیدیم ، این ساعت ترافیک دهلی خیلی سنگین و مستقیم به سمت فرودگاه رفتیم و یک ساعت بعدش فرودگاه بودیم.

با طاهرعلی خداحافظی کردیم و بابت این چند روز ازش تشکر کردیم .

وارد فرودگاه که شدیم، بخاطر سر و صورتمون که رنگی بود پرسنل فرودگاه خیلی خوششون اومد و باهامون شوخی میکردن، از هم وطنامون هم چندتا گروه بودن که ناراحت بودن لیدر اونا براشون هولی نگرفته بود و بجاش چند ساعت زودتر به دهلی رسیده بودن و توی مراکز خرید میگشتن.

پرواز زیاد تاخیر نداشت  و 4 ساعت بعد به تهران رسیدیم، شب عید بود ولی دمای فرودگاه منفی 4 درجه بود، و به معنای واقعی ترک برداشتیم، از دمای 40 درجه هند به دمای منفی 4 تهران..

از همسفرامون خداحافظی کردیم و سفرمون به پایان رسید.

سفر هند تنها سفر گروهی ما بود ، که متوجه شدیم سفر گروهی خوبیای خودش رو داره.

یکی از این مزایا پیدا کردن کلی دوست خوب از شهرهای مختلف بود، دوستایی که هنوز بعد از 4 سال باهاشون ارتباط داریم.

نکات سفر به هند :

1-در هند به عقاید احترام بذارین، معبد که میرین سر و صدا نکنین و حتما کفشاتون رو دربیارین.

2-گاو در هندوستان مقدسه، گاو رو نمیپرستن فقط نماد خیر و حاصلخیزیه براشون، البته گاو مقدس کوهان داره و سطح شهر حتی دهلی هم تردد دارن و مردم بهشون غذا  میدن. پس به گاو ها بی احترامی کنین.

3-به میمون ها خیلی نزدیک نشین، احتمال داره به خاطر ترس بهتون حمله کنن یا گوشیتون رو بدزدن.

4-سنجاب ها و پرنده هایی مثل طوطی در سطح شهرها دیده میشن،سعی کنین بخاطر عکاسی و نزدیک شدن بهشون آسیبی وارد نشه.

5- مثلث طلایی هند سفری تاریخی و ماجراجویانه، پر از معبد و قلعه تاریخیه پس به عنوان سفر ریلکسی بهش نگاه نکنین.

6- با بچه هم میشه سفر کرد ولی بخاطر گرما و پیاده روی ها امکان داره اذیت بشین، بهترین فصل برای سفر بین دی تا اسفند که هوا زیاد گرم نیست و بارندگی هم نداره.

7- در هند غذاها ادویه دار و تنده، حتی منوی صبحانه، اگر حساسیت دارین با خودتون کنسرو ببرین.

8- از غذاهای خیابونی تست نکنین چون احتمال مسمویت داره، بهتره فقط از رستوران ها سفارش بدین.

9- اگر مثل ما میخوایین در عرض 1 هفته 3 شهر دهلی آگرا و جیپور برین حتما با تور بیایین.

10- بخاطر گرمای هوا انتخاب گشت های شهری و آپشنال با تور انتخاب بهتریه، چون اتوبوس توریستی تمام روز در اختیار شماست. 

 

ممنون که وقت گذاشتین و سفرنامه منو خوندین، امیدوارم براتون مفید واقع شده باشه، اگر سوالی داشتین در خدمتتون هستم.